Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła

"Pójdź za Mną!"

J 21, 15-19

Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?” Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś baranki moje”. I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?” Odparł Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś owce moje”. Powiedział mu po raz trzeci: „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?” Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: „Czy kochasz Mnie?” I rzekł do Niego: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego Jezus: „Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz”. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: „Pójdź za Mną!”

Rozważanie:

Cel wakacyjnych wędrówek pozwala wybrać odpowiednią drogę, ekwipunek i sposób, żeby do niego dotrzeć. O ileż bardziej trzeba się zatroszczyć, by osiągnąć najważniejszy cel naszego życiowego wędrowania… W Jerozolimie dopełniła się misja Jezusowego umiłowania człowieka. Oddał życie, by każdy z nas mógł osiągnąć niebieskie Jeruzalem. Tak jak On możemy spotkać się z niezrozumieniem i pogardą od ludzi, którym nie będzie się podobało, że zmierzamy do domu Ojca. Lęk przed tym nie może nas jednak sprowadzić z Bożej drogi, nie może odebrać jasności widzenia celu. Nie należy oglądać się wstecz, lecz mocno przyłożyć ręce do tego, co pewnie prowadzi do królestwa Bożego. Codziennie oddawać swoje życie Chrystusowi i kierować się Ewangelią. Inaczej zawsze będzie nam coś przeszkadzać, zawsze będziemy szukać wymówki…