W sobotę, 11 lutego obchodzimy Światowy Dzień Chorego ustanowiony przez świętego Jana Pawła II na 11 lutego czyli wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, po raz pierwszy obchodzony w 1992 r. Święty papież mówił: „Drodzy siostry i bracia, chorzy! Nie uważajcie się tylko za przedmiot solidarności i miłosierdzia, ale czujcie się w pełni uczestnikami życia i misji Kościoła. Macie swoje miejsce, specyficzną role w parafii i każdym środowisku kościelnym. Wasza obecność, cicha, ale bardziej wymowna od wielu słów, wasza modlitwa, codzienne ofiarowanie swoich cierpień w jedności z tymi, które Jezus ukrzyżowany poniósł za zbawienie świata, cierpliwa i nawet radosna akceptacja własnej sytuacji są duchowymi zasobami, bogactwem każdej wspólnoty chrześcijańskiej. Nie wstydźcie się być cennym skarbem Kościoła!”

Jak te słowa brzmią dzisiaj? Jaki sens widzi w nich współczesny człowiek? „Nowoczesny” człowiek. Jakże „niemodne” we współczesnym świecie jest cierpienie. Dziś robi się wszystko, aby za wszelką cenę odsunąć je od człowieka. Nie byłoby w tym nic zdrożnego, gdyby nie fakt, że takie działanie posuwa się coraz częściej do granic odczłowieczenia. Najwymowniejszym tego wyrazem jest legalizacja eutanazji – śmierci na życzenie czy pragnienie przerywania ciąży na życzenie. Wszelkie przejawy cierpienia, choroby, niepełnosprawności są wstydliwie ukrywane. Poza tym mnożą się reklamy „cudownych” środków uśmierzających ból. Proponuje się człowiekowi coraz wygodniejsze życie. Komputery zastępują pracę człowieka. Cierpienie i trud są rugowane z przestrzeni tego świata. Nie stanowią już one wartości uszlachetniającej człowieczeństwo istoty ludzkiej. Życie ma być przede wszystkim przyjemnością. Ma być skierowane na „ja”, na moją wygodę i mój zysk. Dzisiejsze dzieci mają coraz mniej obowiązków, coraz więcej przeszkód usuwa się z ich młodego życia, żeby było łatwiej, żeby było wygodniej, żeby było przyjemniej… Ale do czego to zaprowadzi „człowieka jutra”…?

Serdecznie zapraszamy w sobotę, 11 lutego na godzinę 9.00  na Mszę świętą sprawowaną w intencji starszych i chorych osób

Dziękuję bardzo wszystkim Parafianom, którzy zaprosili mnie, bym podczas odwiedzin kolędowych pobłogosławił ich mieszkania. Dziękuję za wszelkie ofiary złożone przy tej okazji, dziękuję za wszystkie rozmowy, cenne uwagi, za świadectwo chrześcijańskiego życia. Bóg zapłać!