Plan rekolekcji od 07 do 10.04.2019

Niedziela
nauki rekolekcyjne w czasie mszy: (18.00 - w sobotę), 8.00, 10.30, 18.00

Poniedziałek
nauki rekolekcyjne w czasie mszy: 8.00, 18.00
nauka stanowa dla małżonków i rodziców: 19.00

Wtorek
nauki rekolekcyjne w czasie mszy: 8.00, 18.00

Środa
nauki rekolekcyjne w czasie mszy: 8.00, 18.00

Plan rekolekcji szkolnych:

Poniedziałek i wtorek:

• 16.00 : klasy 0 – VI

Środa

• 16.00 : Msza święta klasy 0 – VI

W środę popielcową - 6 marca 2019 roku rozpoczął się tegoroczny Wielki Post. Wielu wiernych uczestniczyło tego dnia we Mszy świętej. Pamiętać jednak należy, że środa popielcowa to nie jest święto, podczas którego jesteśmy zobowiązani uczestniczyć w Eucharystii. Udział we Mszy świętej tego dnia oznacza świadome rozpoczęcie czasu wielkiego Postu, który ma być czasem nawrócenia, zmiany naszego życia, czasem powrotu do Boga. Posypanie głowy popiołem to tylko znak, że pragniemy czas Wielkiego Postu przeżyć z Chrystusem, który przez modlitwę i post przygotowuje się do śmierci dla nas i dla naszego zbawienia. Wielki Post jest dla wierzących dobrą okazją do głębokiej rewizji swojego życia. Wielkopostna liturgia pomaga nam w przygotowaniu się do przeżywania radosnej tajemnicy Zmartwychwstania Pańskiego. Stawia nam przed oczy trudną i bolesną drogę, którą szedł Chrystus, by przynieść światu zbawienie. Przypomina też, że przez sakrament chrztu św. również i my pragniemy podążać nią w ślad za Synem Bożym.
Zaplanujmy już teraz udział w nabożeństwach wielkopostnych. Droga Krzyżowa (piątek - godz. 17.30, dla dzieci o 17.00) niech będzie dla nas przyglądaniem się naszemu osobistemu życiu przez pryzmat osób i wydarzeń, które odnotowane są w poszczególnych jej stacjach. Gorzkie żale (niedziela - godzina 17.00) to nabożeństwo typowo polskie. Rozważanie Męki Pańskiej ma nam uświadomić wielką miłość Pana Jezusa do każdego z nas i fakt, iż na naszej drodze krzyżowej nie jesteśmy sami. On jest zawsze z nami, nawet jeśli nasze życie tak bardzo różni się od Jego życia i przykładu, jaki nam daje.
Trudno sobie wyobrazić przemianę życia bez dobrego przeżycia rekolekcji w tym świętym czasie. Na co dzień niejednokrotnie zapominamy o Bogu. Rekolekcje (7 - 10 kwietnia) to czas szczególnego spotkania z miłującym Ojcem, to czas wyjścia na pustynię, spojrzenia na prozę życia z dystansem, zrobienia dobrych postanowień.
Większość wiernych korzysta z sakramentu pojednania pod koniec Wielkiego Postu. Dobrze, że tak jest, ale warto również rozpocząć ten święty czas od pojednania z Bogiem i ludźmi, by mając czyste serce lepiej być przygotowanym na przyjęcie łaski Bożej, bez której nawet największy nasz wysiłek może okazać się daremny. Szczególną pomocą w ćwiczeniach wielkopostnych jest udział we Mszy św. To właśnie w Eucharystii Chrystus Pan zastawia dla każdego z nas podwójny stół: słowa i pokarmu na nieśmiertelność.
W Wielkim Poście biskupi zachęcają wiernych, by czynić refleksję nad "Kościołem - domem zjednoczonych Miłością". Nie jesteśmy sami. Nie jesteśmy skazani tylko na własne siły. Nie mamy walczyć o zbawienie w pojedynkę. Mamy odkrywać swoje miejsce w Kościele, wspierać się nawzajem. Wspólnota to bogactwo darów i charyzmatów. Trzeba, byśmy się na dary innych jeszcze bardziej otwierali, ale też innych świadomie własnym dobrem ubogacali. Niech więc okres Wielkiego Postu i pragnienie nawrócenia pomoże nam w otwarciu się na innych, w dostrzeżeniu godności tych, z którymi budujemy Kościół - nasz wspólny dom.

/za: https://www.deon.pl/religia/duchowosc-i-wiara/zycie-i-wiara/art,572,po-co-nam-wielki-post.html/

Młody człowiek w dzisiejszych czasach bywa bardzo zagubiony. Do tego zagubienia przyczynia się często nieodpowiednie towarzystwo, ślepe podążanie za modą, zdobycie akceptacji wśród innych nawet za cenę utraty własnych wartości, a także zdobycze "nowoczesności" pozbawiające autorytetów i umiejętności odróżniania dobra od zła. Dlatego potrzebna jest modlitwa w intencji młodych. Wśród Parafian zrodziła się inicjatywa codziennej modlitwy za dzieci – nawet te dorosłe. Chodzi inicjatywę powstania Róży Różańcowej – praktykującej codzienną modlitwę różańcową w intencji dzieci (a także wnuków). Warto podjąć tę inicjatywę, warto zaufać Bogu, kiedy często inne sposoby zawodzą. Każdy, który chciałby podjąć się codziennej modlitwy za dzieci może się zgłosić u księdza Proboszcza. Jeśli chętnych osób będzie więcej niż 20, to tym lepiej - może powstać kilka Róż Różańcowych modlących się w tej intencji. Podjęcie się takiego zobowiązania nie jest trudne i nie wymaga jakiegoś ogromnego wysiłku - po prostu codzienna modlitwa dzisiątką Różańca Świętego.

Poniżej przybliżamy ideę modlitwy Róż Różańcowych (źródło: "Niedziela"):

Róża różańcowa jest modlitewną wspólnotą 20 osób, z których każda codziennie modli się jedną dziesiątką Różańca Świętego według przydzielonej tajemnicy – w ten spósób codziennie odmawiany jest cały różaniec. Istotne jest to, że wszyscy członkowie róży modlą się w tej samej intencji.
– Rozważając bowiem tajemnice różańcowe, patrzymy na misterium życia, męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa oczyma Maryi, przeżywamy je tak, jak Ona w swym matczynym sercu je przeżywała. Odmawiając Różaniec, rozmawiamy z Maryją, powierzamy Jej ufnie wszystkie nasze troski i smutki, radości i nadzieje. Prosimy o to, by pomagała nam podejmować Boże plany i by wypraszała u Syna łaskę potrzebną do wiernego ich wypełniania. Ona – radosna, bolejąca i chwalebna, zawsze u boku Syna – jest równocześnie obecna pośród naszych codziennych spraw – mówił św. Jan Paweł II.

Członkowie róż starają się żyć według Ewangelii, która jest fundamentem życia chrześcijańskiego. Na początku modlitwy różańcowej proszą o umocnienie wiary, nadziei i miłości, gdyż będąc w apostolstwie różańcowym ciągle uczą się wierzyć w Boga i Bogu, ufać w Jego dzieło zbawienia, a przede wszystkim Go kochać. Żywy Różaniec, jak sama nazwa podaje, składa się z ŻYWYCH RÓŻ. Niektórzy ludzie obawiają się włączenia w modlitwę różańcową, gdyż tłumaczą się brakiem organizacji albo zapomnieniem przez co – jak im się wydaje – mogą zgrzeszyć. Tymczasem zaniedbanie modlitwy różańcowej nie pociąga za sobą zaciągnięcia grzechu. Po prostu z powodu nieodmówienia dziesiątek przez któregoś z członków róży cała grupa wyprosi mniej łask.
„Widząc, jak miłym Bogu i Matce Najświętszej, a nam pożytecznym nabożeństwem jest Różaniec Święty, starajmy się choć jedną cząstkę codziennie odmówić. Koniecznie: Kto chce, a każdy chcieć powinien, ten znajdzie czas na to” (bł. Ignacy Kłopotowski).