Dostępna już jest księga intencji mszalnych na rok 2020. Najczęściej zamawiane terminy Mszy św. to niedziele i święta oraz Msze święte wieczorne, dlatego bardzo proszę, by nie zwlekać z zarezerwowaniem terminu Mszy świętej - szczególnie w intencji przeżywanych ważnych jubileuszy i rocznic.

Każda msza święta ogarnia cały świat i wszystkich ludzi, ponieważ Jezus umarł na krzyżu za każdego człowieka. Kapłan jednak zawsze wzbudza sobie intencję, czyli modli się, aby konkretne osoby mogły otrzymać owoce mszy świętej, którą odprawia.
Sensem intencji mszalnych jest zanurzenie konkretnych osób - żyjących i tych, którzy odeszli już do wieczności - w najświętszej ofierze Jezusa Chrystusa, gdyż ma ona nieskończoną wartość i skuteczność.
Osobista modlitwa w konkretnej potrzebie lub za konkretną osobę ma ogromne znaczenie w życiu duchowym i nigdy nie można o niej zapomnieć. Jednak nic nie przewyższy skuteczności i mocy ofiary Jezusa Chrystusa złożonej na krzyżu i uobecnianej przez kapłana we mszy świętej.
Nie ma ścisłego obowiązku uczestniczenia w zamówionej przez siebie mszy świętej, gdyż jej owoce zależą od Pana Boga, a nie od nas. Jednak dobrze jest być obecnym na takiej mszy ze względu na własne duchowe dobro. Słuchanie Bożego słowa, przyjęcie Komunii św. oraz ofiara własnego życia są doskonałym dopełnieniem modlitwy, o jaką prosimy kapłana.
Mszę świętą można zamówić w dowolnej intencji, bowiem modlitwa za żywych i umarłych jest uczynkiem miłosierdzia co do duszy. Zazwyczaj zamawiamy Msze św. za naszych zmarłych. Czynimy to przy okazji rocznicy śmierci, urodzin zmarłego itp. Pamiętajmy również o żywych. Zamawiajmy więc Msze św. w intencjach rodziny, konkretnej osoby lub sprawy. Dobrym zwyczajem jest podarować taki duchowy prezent na urodziny, imieniny, na dowolny jubileusz czy też przed operacją dla swoich bliskich lub za siebie.
/tekst zaczerpnięty z www.skomielnaczarna.kapucyni.pl/

Dusze przebywające w czyśćcu bardzo potrzebują naszej modlitwy. Dlaczego? Mówiąc w wielkim uproszczeniu po to, aby jak najszybciej dostąpili wiecznej radości oglądania Boga twarzą w twarz.

Jednym z najczęściej przytaczanych argumentów biblijnych uzasadniających sens i potrzebę modlitwy za tych, którzy już odeszli z doczesności, jest ten odwołujący się do Starego Testamentu, do Drugiej Księgi Machabejskiej. To z niej wywodzi się często przytaczany cytat, zgodnie z którym modlić się za zmarłych, to „myśl święta i pobożna”. Do Drugiej Księgi Machabejskiej odsyła Katechizm Kościoła katolickiego, przypominając, że Kościół „od początku czcił pamięć zmarłych i ofiarował im pomoce, a w szczególności Ofiarę eucharystyczną, by po oczyszczeniu mogli dojść do uszczęśliwiającej wizji Boga”. Kościół w trosce o zmarłych zaleca nie tylko modlitwę, ale także jałmużnę, odpusty i dzieła pokutne podejmowane w ich intencji.

Żyjący na przełomie czwartego i piątego stulecia św. Jan Chryzostom zachęcał: „Nieśmy im pomoc i pamiętajmy o nich. Jeśli synowie Hioba zostali oczyszczeni przez ofiarę ich ojca, dlaczego mielibyśmy wątpić, że nasze ofiary za zmarłych przynoszą im jakąś pociechę? Nie wahajmy się nieść pomocy tym, którzy odeszli, i ofiarujmy za nich nasze modlitwy”. Kilka lat młodszy od niego św. Augustyn stwierdził natomiast: „Nie można zaprzeczyć, że dusze zmarłych doznają ulgi dzięki pobożności swoich żyjących bliskich, gdy za nich składa się ofiarę Pośrednika albo gdy się w kościele daje jałmużny”. Zapewniał też, że to, co za zmarłych ma zwyczaj czynić Kościół, nie jest sprzeczne z zapowiedzią zawartą przez św. Pawła w Liście do Rzymian, że wszyscy staniemy przed trybunałem Boga i każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu.

/źródło: https://pl.aleteia.org/

Jednym z uczynków miłosierdzia co do duszy jest modlić się za żywych i umarłych, więc ofiarujmy ten dar naszym bliskim zmarłym i pamiętajmy, że kiedyś nasze dusze będą czekały na dar czyjejś modlitwy…

Punktem wyjścia, a zarazem hasłem tegorocznego Dnia Pamieskiego jest książka św. Jana Pawła II: Wstańcie, chodźmy!

Tematy rozważań:
I Pielgrzymka do Ojczyzny św. Jana Pawła II (2-10 czerwca 1979 roku)
oraz Czcigodny Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia (3.08.1901 – 28.05.1981)

W naszych rozważaniach idźmy więc za wskazaniem papieża Franciszka, który mówi nam, że: Dobrze jest pamiętać (…) o tych wszystkich braciach na przestrzeni dziejów, którzy byli pełni radości, pełni niezmordowanej odwagi w głoszeniu Słowa oraz zdolni do wielkiej wytrwałości. (…) nie mówmy, że dzisiaj jest trudniej; jest inaczej. Dlatego uczmy się od świętych, którzy nas poprzedzili i stawili czoło trudnościom występującym w ich epoce.

Jan Paweł II podczas I pielgrzymki do Ojczyzny wskazał na chrześcijańskie korzenie Polski i ukazał horyzonty nadziei związanej z ufnością pokładaną w Bogu.: (…) człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie. Nie może tego wszystkiego zrozumieć bez Chrystusa. I dlatego Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu na ziemi.

Nie zapominajmy tej prawdy!